Yol Şiiri - Ahmet Volkan Tosun

Saatlerimizin camına kazımıştık
En güzel dakikalarımızı…
Dönüp durdu akrep ile yelkovan,
Geri dönmedi akıp giden zaman.
Ben saniyelerin peşinde bir garip çoban,
Kovalıyorum yalnızlıkları.

-Nereye kadar gidebilirim?
-Bilmiyorum.

Belki şu tepenin ardındadır mutluluk.
Belki sonsuz bir yürüme mesafesinde.
Kalp atışlarımdan daha hızlı adım atışlarım,
Koşuyorum kendime.
Damla, damla umut akıyor şakaklarımdan.
Nefes, nefese duygularım.

-Nereye kadar dayanabilirim?
-Bilmiyorum.

(3 Kasım 2011 00.58)