Yol Şiiri - İsmet Can

Yol
Yürek hasretlerin derinlerine iner
Gurbette ki acısı üst üste biner
Ve özlemin kokusu üzerlere siner
Yol, bekleyenleri varsa güzeldir

Yol
Kılcal damar misali, uc uca eklenir
Hasretle müsavidir, her an denklenir
Yaklaştıkça yol, sabır ile beklenir
Yol, yürüyenleri varsa özeldir

Yol
Yol olmaktan çıkar, yolları aşar
Havuz olur özlem, bendinden taşar
Kora döner yürek, yollarda yaşar
Yol, mazisi varsa ancak ezeldir

Yol
Yumağa dolanmış, ipten bir çile
Yüreğin hüznü vurur, gelir dile
Bu yoldan defalarca, geçsen bile
Yol, yeşilden yoksun ise gazeldir