Onu gördüğüm ilk an
Yaprakları dökülmüş ağaca benziyordu sabah
Üstümden hafif hafif, esti ilk önce rüzgar
Ve sonra şiddetlendi, fırtına kopuyor sanki
Işıldıyor, sabah aydınlığında dünya
Onu görmenin mutluluğuyla
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta