uzun yollarda düşünüyor insan beynine yenilerek
kuslara bakıp goclerini seyrederek
birlikteliklerine imrenerek
aslında bilerek hep ucup gideceklerini
yoldaki kuslara carpmamaya cabalayarak
dünyanın değişimini seyrederek
uzun yol
cocukluğunu anımsatıyor insana
yalnızlıktan ne kadar korktuğunu bir zamanlar
ama artık yalnız olduğunu...
13.12.2008
Kayıt Tarihi : 13.12.2008 09:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!