YoL Şiiri - Halil Gürbüz

bir gün belediye otobüsünde bir yaşlı adam vardı... elinde ilaç torbaları ile ayakta... kıvranıyor gibi bir haldeydi... gözümde gözlüklerim olmasa da... acısından başını öne eğmiş ve hiç kaldırmayan bu adamı farketmem imkânsızdı... ne koltuk boşalsa adamın görecek hali vardı ne de amca gel otur ben iniyorum diyen... yalnızca boş koltuğu görünce balıklama atlayanlar vardı... adamın mı şansı yoktu yoksa benim mi bilmiyorum... içinde zaten insan taşındığına dair kanıt göremediğim belediye otobüsünde adamı o halde gördükçe deliye döndüm ama yine de akıllı bir şiir yazdım kanısındayım... xD aziz bir insan, gururlu bir hasta ve sabrı sayesinde... umuyorum ki şifasını bulmuştur...