Yol Şiiri - İrfan Ünübol

Dünyayı durdursam diyorum, zamanı dondursam.
Alnına sımsıcak bir buse kondursam.
Önümüzde bir dağ yolu, bin bir dönemeç dolu,
Menzil çok uzak olsa, hiç varamasak,
Ya da varmamız uzun zaman almalı.
Şose, asfalt olmasın, bize patika yeter,
Hem inişli, yokuşlu, kıvrım kıvrım olmalı.

Güneşi dondursam diyorum, zamanı durdursam.
Kırk günlük bir şölen kurdursam.
Sonra bir yola çıksak, uzun ince, elele,
Yol yaban olsa, kimseye soramasak.
Yolculuğun sonunda daha zaman kalmalı
Lüks, ihtişam olmasın bize sevgimiz yeter,
Aşkımızın sarnıcı damla damla dolmalı.

Saati durdursam diyorum, takvimi soldursam.
Albüm yapraklarını hayalinle doldursam.
Hiç bitmese de yıllar alsa yolculuk,
Yokuşlarda yorulsak, inişte duramasak.
Güneş, yıldızlara kutlu haber salmalı
Gece fener istemez mehtabın yüzü yeter,
Huzuru ruhumuza dalga dalga dolmalı.