tüyler ürperten kara bulutların
yıldızları perdelediği
yarasa ve baykus sesinde
aç kurtların uluduğu
gecenin yalnızlığında
yollara vursam bedeni
duyuları duyguları bıraksam
kalsa aklım geride
mantık zincire vurulsa
yüreğimin son atışlarında
hangi yol yoldaşım olur
bu can bedende durur...
yalnızların yıldız yalnızlığında
sessiz sakin kuytularda
sevdanın aç duvarlarında
kaybolmuş yitik zamanlarda
yokluğun tam ortasında
bıraksam kendimi de
öylece yürüsem bu yollarda
hangi yol yoldaşım olur
bu can bedende durur....
Kayıt Tarihi : 6.4.2008 05:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!