Yol - 2 (712) Şiiri - İbrahim Arslan

İnsan ömrü 'Yol' gibidir.
Ölüm tarihi 19.12.2014
Ölüm yeri hastane...
Ölüm saati 02:45
...
Yatsı ezanı okunuyor ve bekliyorduk cenazemizi almayı...
Beklediğimiz ambulans geldi...
Görevli 'ölü' yü gösterdi...
Hemen teşhis etmiş...
Ve çıkmıştır yola...
Ömrü, yolu bitmişti babamın...
Artık ne ektiyse onu getiriyordu yanında....
Artık donmuştuk.
Tek damla göz yaşı dökülmüyordu gözlerimizden...
Halbu ki bizle bekleyen başka birileri yırtınıyorlardı
'Babam' diye...
Bu babanın neden yoktu ağlayanı...
***
Cezasını da çekmişti işte.
Bitmişti cezası...
9 yıldır evlatlarından, torunlarından herkesten uzaktı...
Yetmedi mi?
Bizim için yaşadığı ile öldüğü pek farketmemişti ne yalan söyleyeyim...
***
Mektup yazmıştım babama...
Zarflamış ama gönderememiştim...
Asla okumayacaktı...
Ne yazdığımı şimdi bende bilmiyorum...
İçimi dökmüştüm de...
Yıllar sonra açacağım o mektubu...
Neler yazmıştım bende okuyacağım...
Gece 12 gibi geldik köydeki eve...
Ev cenaze evi...
Malumunuz.
Sabahı ve öğle namazına kadar daha bekleyecekti yolcu...
'25 YIL ÖNCE KARISININ kanlar içinde yığılıp kaldığı yerde'
'Ne yaptın Cafer, dediği yerde...
Aynı ev, eynı yer...
İnanın evdeki durum kelimelerle anlatılmaz...
Anlatılmaz bir durum...
Ama sabahı ettik...
Hoca geldi yolcuyu son namazından önce yıkamaya...
Babamı işte o zamanda gördüm...
Kesmişler her tarafını ve dikmişler...
Adli tıp değil dikiş nakış kursu!
Bacaklar kesik ve dikik...
Bir gözünü kapatamadık babamın....
Yıkandı- paklandı....
Omuzlar üzerinde son yolculuğuna çıktı...
Teneşir üzerine yattı...
İşte o sıra 'İlahi tecelli midir nedir'
***
Bir- iki adım gerisinde annemin mezarı...
'Demek geldin ayağıma kadar Cafer, der gibi...
Nasıl bilirdiniz, iyi bilirdik iyi...
Bir de bize sorun....
Annemin acısı hala yakıyor yüreğimi...
Annemin katili bu adam...
Aslında hepimizi öldürdü 89 yılında...
Ama Allah affetmiş belki...
Kula ne oluyor ki.
Belki ötede bir aile olabileceğiz,
Dünya da hiç nasip olmadıysa da....
***
Ve tekrar omuzlara...
Bir adam karısının yanında gömülmüyor...
Ondan metrelerce uzağa gidiyordu şimdi....
Son yolu böyle bitmişti....
Ve cenaze sonrası...
Evli evine, yerli yerine gitmişti...
Allah hepimizi affetsin...
Babama dua ediyorum.
Ajantası ulaştı elimize,
O da son zamanlarında da olsa bize de dua etmiş....
***
Yolu, ömrü bitti....
Bizim yolumuzsa devam ediyor.
Soruyorum kendime,
'Bu kaderi hakedecek küçüklükte ne yaptık biz'
Ne günah işledik...
Allah'ım bizi affet ama...
Oyuncusu olduğum kaderimi başka hiçbir çocuğa, adama yaşatma.
Zor oluyor katlanması....
***
Hava güneşliydi o gün.
Cenazesi hiç olmadığı kadar kalaba...
Öldü ama kapı kapandı sadece...
Kapı kapandı sadece...
Bir daha açılmamacasına...
14.01.2015