bir zaman kayboldum u dönüşlerinde
aç susuz ve umutsuz gezindim günlerce
haykırışlarımı an duydu zaman duydu umman duydu
gece başımın altına yastık diye taş koydu
toprak bana ince bir örtüyle arkadaş oldu
üşüyordum baharında bedenim tar u mar oldu
diken diken kaktüsler kahrımdan helak oldu
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
