Yol Şiiri - Nazmi Öner

Bir set gibi iki tarafımda
Göğü delip giden bu kavaklar benim.
Ben bu kavak gölgelerinin altında
Yapraksız, güneşli günlerimi beklerim.

Başımın üstünde söğüt yaprakları
Fısıl fısıl fısıldaşır
Benim yüreğim asfalt kaplı
Güzelliklere sağırdır.

Geçitlerde bazen çıkarım yükseklere
Kar yağar çamlara yamaçlarımda
Dağları aşar, geçerim nehirleri köprülerde
Götürürüm ayrılığa, düşürürüm yalnızlığa.

Ne gurbet hissi, ne de bir burukluk var içimde
Bazen özlemleri çeviririm sevince
Olurum bazen ayrılıklara özlemlere vesile
Benim yüreğim asfalt kaplı
Ne ayrılık acısı, ne vuslat sevinci var içimde.

14.10.1963 Gönen
“Yalnızlık Gece ve Karlar” dan