Yol Şiiri - Serdar Keskin

Ve sana

hasretliklerden doğma

bir aşk getirdim

avucumda eriyen

nice sevda sözüdür

gülüşüne gömdüğün

ne denli yücedir

sende bilmek arzusu

çoğalmak günlerce

yaşama dair

sana dair

gün oldu hasretler

vuslata erdi.......

aşkın sıcağında kavrulmak

bir üfleyişle canlanırken sesim

bir merhamet ile

ve sen

seyrimdeki tapınak

içine işlenmiş sevdanın nakşı

bunu sevdalanan bilir sana

sende kutsal olana

ve ben senin en kutsal yanın

mabedine sızıyorum

an be an

dilimde ömür

yüreğimde şıvgınlar...