Yürüdüler,
Doğru bildikleri yolda;
İnandıkları gibi...
Yüreklerini koydular adımlarına,
Yürüdüler;
Sapmadan köşebaşlarında..
Kol kola,
Omuz omuza yürürken
Güneş'in sofrasına;
Bir fırtına,
Borandı ki patlayan,
Kabaran dalgaların,
Anılarında kaldı Deniz..
Hayat böyle işte..
İnsan,
Seçtiği ufka koşuyor,
Gözünün alabildiğine.
Her adımda tükenirken ömürler;
Türküler,
Sabahın esintisine,
Ağıtlarsa
Yakıldıkça
Gün dönümlerine...
Oysa;
Gidilecek bir başka yol,
Çıkılacak bir yokuş,
Yapılacak bir şeyler olmalı.
Her an;
Şarkı söyleyebilmeli
Çoban aldatan;
...........................
Akşam olmadan;
.............................
Çok geç olmadan...
Kayıt Tarihi : 26.11.2005 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ayla ASLAN
'' Çoban aldatan'' Bu kadar mı ısıtır insanın içini bir isim tamlaması.Ne de güzel yerleşmiş şiire.
Ellerinize sağlık sevgili şair.Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (3)