Aydınlığı birkaç kibritle yakıp
Karanlıktan daha karanlıklara
Yaktım bedenimi bedenden sarkıp
Yolun sonundaki yakınlıklara
Yürüdüğüm yolun altından akıp
Çiğnendim birer birer insanlara
Sonradan yolun gerisine bakıp
Döndüm omzundan beni kusanlara
Her bir zerrem,bin kadar çakıl taşı
Her bir zerrem,birkaç damla gözyaşı
Ağlaşan gözyaşlarım bir gök taşı
Açılan kapımdır sonsuzluklara
Kayıt Tarihi : 14.11.2005 20:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!