Bir gün bu şehra geri döneceğim,
Birbirimizden habersiz, yemek yediğimiz
Otel lokantasında yanyana...
Kimbilir belki de oturduğumuz o
İlk sabah koltuğunda çardakta,
Seni göreceğim.
İlk dansettiğimiz,
Sevginin yüreğimize ilk düştüğü diskoda.
Ama yoksun sen.
Herşey yıllar öncesinde kaldı.
Kavuşulmaz sevdalarla geçti onca yıllarımız.
Bir gün bu şehre geri döneceğim,
Ama ne sen ne de anılar olmayacak.
Bir gün bu şehra geri döneceğim,
Utanacak bizi ayıranlar,
Ama neye yarar ki bunca acıdan sonra.
Yokuz biz tabiki sevgimiz.
Bir gün bu şehre geri döneceğim
Anılarımızla tekrar yaşamaya
Seni bulmaya! döneceğim.
İmkansız olduğunu bile bile
Mezarına bir fatiha okumaya
Sevgimizin ölümsüzlüğünü
Seni hiç hiç unutamayacağımı haykıracağım şehirdekilere...
Bir gün bu şehre geri DÖNMEYECEĞİM
Çünki sensizliğe dayanmak çok zor,
Bu amansız ayrılığa,anılara
Bu dünyaya
Ama neye yararki bunca bunca acıdan sonra
Yoksun sen,yokuz biz,tabiki sevgimiz...
6.1.1994
Fatime AltuntaşKayıt Tarihi : 9.8.2007 23:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatımdan erken ayrılan bir sevgiye yazılmıştır
Sadece insan olan kelimeler!
Saygı ve selamlarımla!Tam puan!
TÜM YORUMLAR (3)