Yokuşun Başında Bırakma Beni

Dayan ey dizlerim, bunca yol aştık,
Yokuşun başında bırakma beni.
Kulların ömrümü yakıp gitti hep,
Tanrım huzurunda sen yakma beni...

Şu gurbet öldürdü seven yanımı,
Dondurdu damarda akan kanımı,
En çok sevdiklerim yaktı canımı,
Felek şu kancana sen takma beni...

Bülbülü bezdirir geç açılan gül,
Gönül vefasıza etmez tahammül,
Gurur gözlerine çekmiş gibi mil,
Yaşarken çarmıha sen çakma beni...

Son yaprağımız da düşmeden yere,
Çıkmak istemeyiz o son sefere,
Suç bende demeyi dene bir kere,
Ah etmek zorunda bırakma beni...

Gönül otağımda kopsa kıyamet,
Kader mutsuzluğa kesse de bilet,
Haydi bir dilek tut, bir de dua et,
Mevlam elbet duyar candan seveni...

Sevgini gurura kurban verme can,
Aşığın gönlünde bitmez heyecan,
Sev ki kem gözlere kalmasın meydan,
Ölmeden giydirme bana kefeni...

15 Şubat 2007 Anamur
Murat Nail Güney