yaşamak gerek
kıştan arınır doğa
yola engerek
düşten sarınır dağa
ömür göçerek
bahar gelse neylersin
duygu içerek
işten erinir bağa
anıda erek
yardan savruladursun
dalın ucunda
dıştan görünür yoğa
yıldız düşerek
yalnızlığa seslenir
çığlıklar donar
boştan sürünür çoğa
gülde pişerek
sevdaya coşar bülbül
yanık sesinde
yokuştan kaplumbağa
1903104denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 20.3.2010 00:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!