Yokuşlar Şiiri - Halenur Kor

Yukarı çıkanlar çekerler çile,
İnen için kolay, koşarlar bile.
Başlarını eğmiş, boynunu bükmüş
Eğilmiş topraklar tevâzu ile.

Yemyeşil otlarla kaplanmış yüzü,
Bazen eğri büğrü, bazen dümdüzü.
İnerken şen şakrak inerler ama,
Çıkanın duyulmaz güzel bir sözü.

Hayatta da çok kez olur bir yokuş,
Öyle yaşarsın ki, sanki uçan kuş.
Bir bakarsın, öyle zaman gelir ki,
Sevinç, acılarla hep değiş tokuş.