Yokuş ve Adam Şiiri - Erdem Uzunoğlu

Yokuş çıkar bir adam
Kan ter içinde yüzü
Ağaçlar gölge vermez
Sanki hep küsmüş gibi
Dizde derman kalmamış
Ha düştü ha düşecek
Hiç bir yere tutunmaz
Sanki bir suçmuş gibi
Başı hep öne eğik
Derdi sırtında bir yük
Atabilse uçacak
Sanki bir kuşmuş gibi
Dünyasından vazgeçmiş
Bir hiç olmayı seçmiş
Mazi gelir aklına
Sanki uzak düş gibi
Yokuş çıkar bir adam
Azrail ile kol kola
Nerede biter bilmez
Nerededir son mola
Yolun sonunda ne var
Kimse beklermi orda
Hazırmıdır acaba
Onu bekleyen sona