Yokuş Aşağı Şiiri - Cemil Neşeliler

Gece sahibi dediler ona
Karalar kayboldu göğsünde
Allar pullar takıştırdı
Beğenmedi aynada suretini

Gecenin ıssız koynunda
Moru denemek arzuladı.
Sırtı dekolte, topuğu yüksek
Geçmedi cüssesi dar pencereden

Özlem diyarından,
Hikayeler anlatmıştı ninesi.
Hevesi mavi ötesi
Meyli, yokuş aşağı...

Denedi, çıkardı, giydi
Sateni inceyi danteli
Pembeyi bulduğunda pervasız,
Kapısı, ardında kaldı...