Canıım,
Seni en çok yokuşlarda duyumsuyorum...
Beni taşıyan yorgun ayaklarım;
Taşıyamıyor beni ya yokuşlarda...
Öyle mecalsiz kalıyorum sensiz ben...
Yaşamın yokuşlarında hele! ...
*
Canım sensizliğe,
Terfi etmek bile,
Bir rütbedir benim için,
Senin sensizinim ne de olsa! ...
Kayıt Tarihi : 3.5.2010 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!