Kırmadan, kırılmadan
Ağlamadan, ağlatmadan
Yaşamak ne kadar zormuş.
Bir elinde sapan it taşlamak
Bir gülüşün peşinden koşmak
Bu işler ne kadar boşmuş.
Zirvelerden insanlara bakmak
Burnundan kıl aldırmamak
Ne büyük uçuklukmuş.
Yağmurda bir şemsiye altında
Dünyayı unutup gözlerine dalmak
Ne bulunmaz mutlulukmuş.
Günümüzü yavaş yavaş kemiren
Ellerini ellerimden koparan
Meğer fındık kurduymuş.
Hep başım dik bakmama sebep
Burnumun ucunu göremeyişime sebep
Hakikaten hayat denen yokuşmuş.
Kayıt Tarihi : 30.5.2008 11:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hayattan başka ne olabilir ki
![Turgay Bozkuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/30/yokus-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!