Yokuş Şiiri - Sabri Gürbüz

Nefesim yetişemiyor
Geriye kayan adımlarım ağır
Yürüdüğüm yollar naza geçmiyor
Yokuş,alın teriyle kuruyor

Sorularım rahatsız etmek istemiyor
Varoluş veya anlam arayışı sızlatmıyor
Nefesim,kalbim ve bacaklarım didiniyor
Bu mücadeleyi bir ödül beklemiyor

Ardıma, yuvarlanıverişimi biriktiriyorum
Önümde büyüyen bir yılgınlığım yatıyor
İki tarafım kırpılmış kaldırımcık,daracık
İki tarafım heveslerimin park yeri

Merhametim,etrafıma böyleyken taşmıyor
Yola koyulmuşum daha da kıymetleniyor
Yokuş, başlangıcında inanç istiyor
Bakışım ancak yarıdan sonra azim veriyor

Çocuklar yokuşa da oyun kuruyor
Top tekmelenmekten kaçıveriyor
Ama aşağıda bir toplayıcı onu bekliyor
Yukarıda kaçınca ise varamadan pes ediyor

Yuvarlanıyorum, aklımdan kalbime
Aklımı ikna için tırmanıyorum
Nefeslenmediğim amellerim yetişmiyor
Hem yukarısı hem aşağısı tatmin istiyor

28-04-2006