Yokum Evde Şiiri - Durzan Cirano

(...)

rüyalarımdan kuşlar düşünce
kendimi düşürdüm aklıma
sonraydı
çok sonra
yürüdükçe kar yağdı içimin yollarına
soğuktu ve jilet gibi dolaşıyordu belleğimde ayaz
içine içine yürüyordu gözlerimin
bir başka diyardı bu bilirsin
bir başka hava
bir başka iklim

geldim bildirdim kendimi sana
buradayım dedim
hoş geldin demediysen de bana

bildim hangi cümlesi kırmızı kalemle çizilidir oluşun
hangi sayfasında su varsa yeşil de vardır
ve hanesine kâr yazılacaktır ömrün
ve bilendim hiçliğin daha çok ortasına
bilendikçe eksildim
deldim çünkü alnından kalın sislerini
verdiğin o mutlak yetmezliğin
deldim ve delirdim
ve geçtim ötesine
mevcudu kayıran bu dar mecburiyetin

Şimdi sus bana ey Tanrı
gel dedin geldim işte
(oluşa çizdiğin izde)
ol dedin öldüm işte
daha ne? !

(...)