Yokum Ben Şiiri - Tuğşah Bilge

İstiyordum herkesten uzak olmayı
Çünkü korkutuyorlar incitiyorlar beni
Böylesi çok daha hoşuma gidiyor
Hissediyorum sonuna kadar benliğimi
Rahatlıyorum düşünüyorum insanlığı kainatı
Dünyanın hakimi olasım geliyor
Planlar yapıyorum gaza getiriyorum kendimi
Düşüncemde dünyaları kurtarıyorum yok olmaktan
Aşık oluyorum tekrar tekrar
Gecenin karanlığını aydınlatıyorum
Uyku ziyaret etmiyor günlerdir beni
İnsanları izliyorum, benzetiyorum karıncalara
Çıkıyorum dışarıya geziyorum sokaklarda
Bazen deniz kesiyor yolumu
Bazen de yankesiciler serseriler
Artık nefes almıyor yemek yemiyorum
Öldürdüler beni yaşamıyorum
Ve artık hiçbir şey düşünmüyorum.