Sesinde içli şarkılar inleyen zamanın gölgesine
Çatık kaşlı, yüzü avuçlarında bir gün düşüverdi.
''İnsan gibi insan'' a has olan
Soylu sevdasına ağlıyor şair.
Ey divane gönül;
Niçin? nereye? koşuyorsun çatlarcasına
Kimin ellerinde dizgin
Artık ayak uyduramam sana.
Düştün ve kalkamadın
Kirlendin yıkanamadın
Yüzmeye kalkışma! zehirli sularda.
...............
Beni böyle bir İstanbul'a benzetemezsin.
01-04/09/2007
Ercan GünelKayıt Tarihi : 4.10.2007 23:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!