Yokum Şiiri - Serdar Uzunöner

Ne kadarı benim bilmem ben bu hayatın
Ve ne kadarı satılmış bu garip yaşantım
Sevda adına kuru bir dal
Onur adına kalmamış hiç bir şey
Zamanın akışı değiştirmiş
Karakter denen yapımı
Artık kimse tanıyamaz oldu
Geçmişten bugüne varlığımı
Herkesin hakkı var
Ve hiç hakkım yok bu dünyada
Belki çıkar için yaşıyorum
İnsanları hayatımda bir yem gibi kullanarak
Her farkında olan uzak kalıyor benden
Doğrusu bu olduğu için
Benim kimseye katacak bir artım olmaz
Bende alacağınız hiçbir güzellik bulunmaz
Bırakalım kelime oyunlarını
Gerçeklerden konuşalım
Yakın bulduklarımı kaybetme korkusu saçmalığı
Varken içimde
Anladım ki benden arkadaş bile olmaz
Zararlarla tükenen bir hayatı
Yıpranarak mahvolan bir yaşantı
Kimsenin değil hakkı
İşte onun için mesafeler ne kadar uzak olursa
O kadar mutlu sayılırsınız benim için
Benim ömür çizgim hep eğrilerle doludur
İki yaka asla yan yana gelmez
Soğuk demirlerle örülmüş kandan bir duvar
Hapseder ruhumu yaşayan cesedime
Uzaklaşıyorum leşe dönmeden kokum
Siz bana aldırmayın ben aslında
Yokum