Yokum Şiiri - Ruhan Karaelmas

Bedenim yok sanki niçin?
İçi boş şişe gibiyim.
Ağlasam biter mi derdim?
Dünyada yokum ve hiçim.

Hiçim ama içim dolu.
Bilmem ki hiç sağı solu.
Şu dünyanın yedi kolu,
Sanki beni sıkıp boğdu.

Balonun içi hava dolu,
Oksijen dolu ve uçar.
Benim içim zehir dolu,
Dert dolu ve batıyorum.

Sıkıntı batağına batan,
İki gözü yaşla dolan,
Canından bezen ne yapar?
Tabi ki canına kıyar.

Yaşamak varolmak demek.
Ben yokum ki yaşayayım.
Zehir olan bu dünyada,
Ömrüm bardaktaki son damla.

Dünya bana kara mezar,
Ben eririm azar, azar.
Muma döndüm de biterim.
Yetti bana bu kederim.

Beynim karıştı sonunda.
Akıl kalmadı kafamda.
Düşünemiyorum artık.
Bir desteğim yok yanımda.

Ben sanki yaşamıyorum.
Hiçim ve dünya da yokum.
Ben de bir Allah kuluyum.
Ne olur acaba sonum?