hava bozuk
yüregim isyan çıglıklarında
bedenimse çırıl çıplak
yalın ayakla basıyorum kaldırıma
geceden kalma cemreyi adımlıyorum
vucudum tepkı vermıyor artık
acıya bagımlı kaldım
sevinci mutlulugu unutum
aslında unutturuldum
gokyuzunde ki mavilik
aslında buyuk bir karartı
gönlümün içinde barındırdıgım
insanların rengarenk oluşunun aynısı
sevgiye hürmet göstermek yok
seveni saymak yok
seven yok
saf sevgiyi hakeden yok
boşa dememişler
seveni öperler
Kayıt Tarihi : 12.12.2006 10:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!