Yoktur! Şiiri - Mehmet Şahan

Âlimi tarifte mahirsin amma,
İlimle süslenen dilin de yoktur!
Kelamı latifte nehirsin amma,
Yalanla üslenen elin de yoktur!

Beraber yağdınız yağan yağmurda,
Aşılmaz dağdınız karda, çamurda!
Kimleri boğdunuz kalan hamurda
Yağanla ıslanan gülün de yoktur!

Başını eğerdi kısım olduğun,
Bulunmaz değerdi hısım olduğun!
Eskiden ciğerdi hasım olduğun,
Dağınla, yaslanan belin da yoktur!

Hatırla, kimine övün diyerek,
Âlimin ilmine her gün söverek,
Zalimin zulmüne boyun eğerek,
Küfürle uslanan kulun da yoktur!

Avutma nefsini olunca tersi,
Unutma boşuna alınca dersi!
Yenilme hırsına kurtarmaz Nursî,
Âlimle hırslanan kolun da yoktur!

Böylesin görmemiş Devlet-i Âli,
Hiç hayra vermemiş sendeki hali!
Şahan der dermemiş yetim vebali,
Bununla beslenen oğlun da yoktur!