Yoktur Sözleri Özlemin...

sessizce gittin, hiçbirşey söylemeden. ayrılığın sessiz olduğunu ben senden öğrendim.

ama unutamıyorum seni.
sen aklımdayken hersey suskun. ve, boşluktaki dilsiz yıldızların sessizliği gibi yine sessiz hayalin.
özlemin acı. beklemelerim sabırsız. hasretin kocaman.
üstelik, seni andıkça ruhum hatıralarınla birlikte titriyor.

bazen, sözlerle sana sarılmak istiyorum. şiirini yazmak istiyorum.
ama yoksun. olamazsın.
seninle, sensiz de; sen herşeysindir. ama, şimdi rüzgarlarla kımıldayan camlara yansıyan kendi gölgemdir. ve, sen diye sarıldığım yine ben.

ve, yokluğunda bazen, geçmişle gelecek o gölgenin içinde yer değiştirerek kavisler çizer. başım döner..
yazmak isterim.ama yoksundur, tüm kelimlerin altındasındır bilirim. yazamam..

bazen, kopuk mısralar, kısa kesik melodiler.
uzaklığın buram buram hasret kokar,şarkı, şiir kokar.
sen kokar.
yutkunur zaman, yutkunurum yazamam.

ne çok ses birikmiş içimde, ne çok sen birikmiş. ve, ne çok hasret.ama yazamam.

çünkü, yoktur sözleri özlemin.

yoktur cümleye dökülecek kelimeleri hasretin.

kelimeler sende saklıdır bilirim. ama, artık, sen de yoksundur.
yoksunluğumsundur..

şimdi, sesim, nefesim, söylemek istediklerim hareketsiz ve suskun. hatıraların rüzgarın uğultusuna kendi uğultularıyla cevap veriyorlar. sessizim.

yoksun, olamazsın biliyorum.
yokluğuna şiir yazmak istiyorum.
yazamıyorum,
susuyorum....