Menzil almış akranlarım yaşıyorlar visali!
Ben ise erimiş kalmışım bir mum misali!
Geçmiyor bir türlü bendeki sevdanın hali ve ahvali!
Bana küsen o yarin yoktur bu dünyada emsali!
Diyarıbekir’in sıcağında buz gibi su olup aktım!
Ne içirebildim ne de içebildim, sadece yüreğimi yaktım!
Yediveren gül oldun dört mevsim göğsüme taktım!
Yarin kokusu gelir diye, bıkıp usanmadan etrafıma baktım!
Kurumuş bir yaprak gibi rüzgar savurdu yerlere!
Ortak oldum onun uğruna her türlü şerlere!
Yüce mevlam açık tutar rahmet kapısını sevenlere!
Özenmemek olur mu hiç sevda yolundaki erlere!
Ben bu yolda yaşadıklarımı asla unutamadım!
Unutacağım diye söz verdim ama sözümü tutamadım!
Aradım sen gibisini ama bir türlü bulamadım!
Sevda yoluna diktiğimiz fidanlar kurudu, suluyamadım!
27/06/2006
Kayıt Tarihi : 27.6.2006 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!