Çıktım gönlümdeki dağın başına
Baktım tüm yollara gelenim yoktur
Çaresiz bir halde bekledim durdum
Çektiğim acıyı bilenim yoktur
Bir zaman umutlar avuttu beni
Aşk değirmen oldu öğüttü beni
Kızgın çöllerinde eritti beni
Şimdi gözyaşımı silenim yoktur
Ah edip figanla çıktım yürüdüm
Mecalsiz bedenim yerde sürüdüm
Fidandım, koparttı; çabuk çürüdüm
Acınacak halim görenim yoktur
Onulmaz bir derdin içine attı
Bu aşkın deryası bedenim yuttu
Sahipli ömrünce zindanda yattı
Arayıp da beni bulanım yoktur
Kayıt Tarihi : 9.10.2005 22:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Arıcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/09/yoktur-4.jpg)
Aşk değirmen oldu öğüttü beni
Kızgın çöllerinde eritti beni
Şimdi gözyaşımı silenim yoktur
güzel şiiirnizi kutluyorum s arıcan...
sevgiler..
TÜM YORUMLAR (1)