Sen yoktun,
Ben kalbimin kırıntılarını toplarken,
Karabasan gecelerinde.
Uykusuzluğumu vururken anlından,
Gözlerimi kapatıp,
Ölümü düşündürürken her hücreme,
Sen yoktun.
Sen yoktun,
Ben anıların peşinde koşarken,
Umutsuzluğun şehrinde.
Nedensizliklere bir neden ararken,
Delirmiş gibi içerken,
Ölümü yanıma çağırırken her an,
Sen yoktun.
Sen yoktun,
Ben cayır cayır yanıp erirken,
Hasretin en büyük ateşinde,
Ve ben dayanamayıp artık bu acıya,
Kendimi vururken,
Seni düşünürken ölürken bile,
Sen yoktun,
Ben ölürken sessizce…..
Kayıt Tarihi : 27.4.2008 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!