Kıvamı koyuyken gecem,
Yalınayakken içimdeki dem,
Kanarken, yalpalarken her sancıda matem
Sen yoktun annem
Yoktun…
Günlerden bir gündü sadece
Vakitlerden akşamüstü
Bıraktığın tebessümün
Hala bir tortu gülüşlerde
Ürpermelerin yorgan altında ağlamaklı
Yoktun annem
Yoktun
Cümlelerim yarım yamalak
Yorgun argın bakışlarım,
Sigaralarım artarda
Sen oralarda,
Un ufak vaatler yapışmış canıma
Kor oldum, köz oldum
Kül oldum da
Sen yoktun annem
Yoktun
Şimdi eskisi gibi değil buralar
Bozkırın rengi bile başka
Tadı başka bir yudum çayın
Adı başka yalnızlığın
Durmaksızın yağan karın
Adı sensin soğuğu sensin
Kışı sensin annem..
Yüzümü güldüren yavrumun
Neşesi sensin
Bayramı sensin
Sızısı sensin annem...
Dilşah Aytekin Çalım
Dilşah Aytekin ÇalımKayıt Tarihi : 4.4.2007 11:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kül oldum da
Sen yoktun annem
Yoktun''
işte bu satırlar çok can alıcı ve çok hüzünlüydü...
TÜM YORUMLAR (4)