..zifiri karanlık oluyordu bazen gündüzler
zift gibi katran gibi
bedenim ezilirken bu ağırlığın altında
ruhum müebbet yiyordu
her an'a bir müebbet
yatarı her güne bir ölüm
ki ben her güne bin ölüm sığdırdım
yoktun..
Kayıt Tarihi : 22.8.2017 12:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!