Yokluğunda eksiktim ben
Aşkını duyumsuyorken her zerremde
Sensiz yaşarken seni
Yoktun...
En koyu gecede bir başıma
Sen doluyken ben
Kokunu ararken ellerimde
Seninle dolu, sensizken
Yoktun...
Yansımalarını silmekle uğraşırken
Gözlerimin korkakça gözlerinden
Uykulara hasrettim ben
Yok olmasın diye bakışların
Aradım aynalarda gözlerini
Yoktun...
İçerimle kavgalar yaşarken ben
Hoş görsün diye seni
Aklımı susturup koşmuşken
Silmişken el alemi tek kalemde
vardı belki ellerimde sıcaklığın
Ama sen yoktun ADAM gibi bu aşka
Yoktun...
Acıların varlığıyla uğraşırken
Yokluğa meyden okurken ben
Yine yoktun sen
Yoktun...
YOKTUN...
21.09.2007
Ezel SonanKayıt Tarihi : 26.2.2015 22:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yokluğa meyden okurken ben
Yine yoktun sen
Yoktun...
YOKTUN...
TÜM YORUMLAR (3)