1 - Yoktun. Bu üşümelerin doğal bir mevsim serinliği olmadığını biliyordum. Yokluğunla yaşamanın zorluğunu hesaba katmış, sonuçlarını da kabullenmiştim kendimce.
Yoktun, yalnızdım ve üşüyordum. Bu ölçekte bir eksikliğin eşdeğer anlatımını bulamamıştım. Neydi kardeş anlatımı sensizliğin? Çokta düşünmedim zaten...
En yalın tarifiyle yoktun, yalnızdım. Ne bu yokluğun anlaşılır gibi geliyordu bana ne de bu yalnızlık alışılır gibi... Sürekli ve hızla eksilen kanamalı bir hasta için çok acele Sen gerekiyor duyuruları, beynimin iç cidarlarını zedeleyen bir şiddetle oradan oraya savuruyorlardı kendilerini...
Susuyordum.
Gerçek tekti...
Tektim odamda...
Tek kişilik bir ışık,
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
