Remil fallarında aradım seni.
Yoktun!
Açmadığım kâğıt falı kalmadı,
Tarotta da çıkmadın.
Papatyalara sordum,
Onlar da görmemişler seni.
Sen yoktun!
Ama ben yılmadan hep bekledim,
Umutlarımı törpüleyerek.
Ömrümün en güzel yılları,
Yollarında geçti seni bekleyerek.
Oysa şarkılar hep seni söylüyordu,
Şiirler hep senin için yazılmıştı,
Ressamlar hep seni çizmişlerdi sanki.
Belli ki seni başkaları da sevmişti
Belki benim kadar.
Fakat sen yoktun!
Ama ben yılmadan hep bekledim,
Umutlarımı törpüleyerek.
Ömrümün en güzel yılları,
Yollarında geçti seni bekleyerek.
Gördüğüm birçok kadında, senden eserler vardı.
Kiminin saçları benziyordu sana,
Kiminin gözleri, kiminin elleri,
Kiminin yürüyüşü
Kiminin gülüşü sendin.
Oysa hiçbiri sen değildin.
Sen yoktun!
Ama ben yılmadan hep bekledim,
Umutlarımı törpüleyerek.
Ömrümün en güzel yılları,
Yollarında geçti seni bekleyerek.
Saatin yelkovanı seni vuruyordu;
Sev-da, sev-da, sev-da…
Uykularımda adını sayıklıyordum;
Sev-da, sev-da, sev-da…
Sen yine yoktun
Ama ben yılmadan hep bekledim,
Umutlarımı törpüleyerek.
Ömrümün en güzel yılları,
Yollarında geçti seni bekleyerek.
Şimdi senden tek eser bana kalan,
Törpülenmiş umutlarımın pembe tozları var
Avuçlarımda hatıran.
İster misin bir avuç, bana bıraktıklarından?
Yaşanmamışlıklara,
Geç kalmışlıklara
Ve pişmanlıklara iyi gelir...
Kayıt Tarihi : 6.4.2009 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kalbimde acı bir his
belki gelirsin diye
gözlerim yolda bekliyorum...diye haykırıyordu mısraların huşusu...nicelerine sevgili dost..
Törpülenmiş umutlarımın pembe tozları var
Avuçlarımda hatıran.
İster misin bir avuç, bana bıraktıklarından?
Yaşanmamışlıklara,
Geç kalmışlıklara
Ve pişmanlıklara iyi gelir...
muhteşem bir şiir tebrikler
TÜM YORUMLAR (53)