varla yok arası zamanda…
seni yaşıyorum yokluğunda…
Korkar oldu güneş, doğmaz oldu.
İnanmazdım kuşlara,
Yinede haber yoktu.
Bir yel esti baharın telaşında;
Korktum! ..
Uzaklardaydı gözlerim garip;
Depreşti yüreğim bir acayip…
Yoktun! ..
Kör kuyu doldu doluluğuma.
Bilinmezliğinin yazgısında,
Sorulmazlığın kaldı.
Kaçamaklığı toplayamadım nazarından;
Sustum! ..
Konuşmak istedi kalemim;
Sormak dedi aklım, son anda sezdim…
Yoktun! ..
Zaman üç dakika, iki saati zaman.
Özrün dilinde kalan,
Med-cezirdi son manzaran.
Yutkundum! ..
Avucumda kanadın, dikenli güldü…
Soğuktu baharın, soğumadım,
Yine de haddin hesabıydım…
Yoktun! ..
Kayıt Tarihi : 20.2.2007 10:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yiğit Afşin](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/20/yoktun-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!