Yoktun Şiiri - Abdullah Gültekin

Göz görmez gönül görürdü bazen
Duvardaki resmindi aklımı çelen
Odadaki boş koltuk masada kırık kalem
Düşündüm hayalini zar zor sezdim şeklini

Yanımda bir yar yoktu çayımı dolduracak
Bende takat kalmadı elimi kaldıracak
Beraber düşlediğimiz ev geldi aklıma
Ev vardı şimdi çocuk yoktu avluda

Perdeleri açmak gelmedi içimden
Sen girmeden güneş girmesin diye
TV deki şarkılar ikimizi anlatır
Akşam yağan yağmurun sesini duya bilsen

Uyurken yüzünü izlemeyi özledim
Albümü karıştırdım resimleri seyrettim
Kalbim durdu gözlerim doldu
Sebebi resmindi içimde depremlerin