Bedeni terk eden ruh gibi
Dolanıp durdum
Sana hasret her gece
Karanlık çökmez
Ay akşamdan doğardı..
Gözlerime uyku girmeden,
Sabahlardım.
Sadece sen olurdun,
Kendimden çok sen vardın,
Ömrümün merkezinde,
Seni düşlerken,
Mevsimler değişirdi,ömrümde..
Yanımda olduğunda
Kanatlanırdım gökyüzüne
Bulutların dallarına konardım.
Dünyanın bütün gülleri yaprak açarcasına
Dünyam renga renk olurdu,
Fırtınalar kopardı ömrümde,
Yokluğunda
Her gün ve gece,
Rüzgar melodiler çaldı kulaklarıma,
Yağmur nazlı nazlı mırıldanırdı.
Hayat işte,
Her zaman yanında olmasa bile
Mutlu olmana sebep
Ne varsa,
Avuçlarından kayıp gidiyor
Düşler hayaller
Değerli hissettiren
Güzel olan her şey..
Muhafaza edilmiyor,
Edilmedi..
Bana inanmasan
Görüp duymasan bile,
Kaybedilen hayallerin ardından
Yokum şimdi,
Nisan 2017
Ali Dost GürgözKayıt Tarihi : 27.5.2017 05:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!