Yoktum Zaten Şiiri - Ali Dost Gürgöz

Bedeni terk eden ruh gibi
Dolanıp durdum
Sana hasret her gece.

Karanlık çökmez,
Ay akşamdan doğardı…
Gözlerime uyku girmeden
Sabahlardım.

Sadece sen olurdun,
Kendimden çok sen vardın
Ömrümün merkezinde.

Seni düşlerken
Mevsimler değişirdi ömrümde…
Yanımda olduğunda
Kanatlanırdım gökyüzüne,
Bulutların dallarına konardım.

Dünyanın bütün gülleri
Yaprak açarcasına
Dünyam rengârenk olurdu.

Fırtınalar kopardı ömrümde,
Yokluğunda
Her gün ve gece.
Rüzgar melodiler çaldı kulaklarıma,
Yağmur nazlı nazlı mırıldanırdı.

Hayat işte —
Her zaman yanında olmasa bile
Mutlu olmana sebep
Ne varsa,
Avuçlarından kayıp gidiyor.

Düşler, hayaller,
Değerli hissettiren,
Güzel olan her şey…
Muhafaza edilmiyor,
Edilmedi.

Bana inanmasan,
Görüp duymasan bile —
Kaybedilen hayallerin ardından
Yokum şimdi.
ADG
Nisan 2017