Yoktum Şiiri - Batuhan Savaş

Adını sordular ilk defa senden bahsettim,
Yutkunmakta bile zorlanıyorken seni düşündüğüm her anda, nefes dahi alamadım
Kendimi bu kadar hiç hissetmemiştim
Yok olmak istedim, yoktum, yok oldum paramparça oldum.
Kendimi hep güçlü zannederdim bir soruda nakavt oldum.
Tüylerim diken diken olurken sol tarafımın uyuşması ve aniden başıma giren tarifi olmayan acıdan ibaretti sonumuz.
Zaten ikimizin bir arada olduğu tek konu olmayışımız,
Kazanma şansınız olmadan kaybettiğiniz insanlar canınızı çok yakıyor.
Bataklığa boğulmak için çırpınmaman gerektiğini bilerek yavaş yavaş tükenerek gömülmek çok koyuyor.
Kaçamadığınız sızılar olmasın,
Çünkü en savunmasız zamanınızda harekete geçiyor.
Aynı kaldırımda yürüyoruz ama hiç aynı ritmde buluşmuyoruz.
Hayat dediğimiz ; anı yaşarken sıkıldığımız ama söz konusu geçmiş olunca özlem edip ah çektilen bir bela
Olanlar, beklentileri karşılamıyor en sonunda kaybetmeyede alışıyoruz.
Doyumsuzluğun en son noktası sevmektir.
Yarına elveda..