kucaklarken kent güz akşamlarını
güzel yanlarını alıkoydum yaşamın
birbirine açılan daracık sokaklarda
ayak seslerime düşerken yanan ışıklar
omuzlarımda yalnızlığın yıldız yükü
ben med diyorum cezire dönüyor günler
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta