Yoktan var etti Rahman, suretin oldu cismin
Cismine can verdi, birde âdemoğlu oldu ismin
Beden ruha kavuştu, diller okusun diye oluştu
Her nefes alışında can, Mevla’m diye coştu
Bir bak ahvaline can, sana ne nimetler sunuldu.
RAHMAN birde kalbine, aşk diye bir vuslatı koydu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta