Yoktan Var Etti Mevlam Şiiri - İlhan Keskin

Yoktan var etti Rahman, suretin oldu cismin
Cismine can verdi, birde âdemoğlu oldu ismin
Beden ruha kavuştu, diller okusun diye oluştu
Her nefes alışında can, Mevla’m diye coştu

Bir bak ahvaline can, sana ne nimetler sunuldu.
RAHMAN birde kalbine, aşk diye bir vuslatı koydu.
Cihanı âlem RAHMANIN emri ile emrine amade oldu
Bir bak dünyanın haline can, âlemi nur ile doldurdu.

Sevmeseydi MEVLAM yaratır mıydı özünden.
Seni sevgili eyledi, sakınmadı mı gözünden.
Bir çamurdan var eyleyip, kendine kul eyledi,
Bir de yetmedi, meleklerine kuluma dua et dedi.

Seni çok kıymetli yarattı, eyledi âleme seni sultan.
Sana adandı, fani dünyada, bütün yer gök ve mekân.
Sana akıl fikir verdi ve de öğrenesin diye indirdi KURAN.
Şükre el açıp dersin diye, dualar ile ya medet ey RAHMAN

17.12.2017
İlhan Keskin