Yoksunluk çağı Şiiri - Şahin Turgut

Güldüm, o gülüş eziyet gibi geçti bizden

Anısız ve uzak,
Pervasız bir andı,
Cümle yeksan olsada bir daha gülmemekti,
Ama ne saklı gülüşler nede umutsuz bekleyişlerdi,
O gülüşün altındaki ağlamaklı anlara gebe bir andı
Düştü o an bir parçası elden bin parçaya

Gülüşü rahat ve duru, kendisi üzgün ve yaşlanmış
Bir daha tövbeydi
Anlamaz usanmaz ve bıkmazdı
Tenhalarda bir garip misali
Kendisi mahçup ve duruydu
Artık gün uzak gülüşler yorgun ve bitkindi
Heşrey bir sona ermek için sendeki cevherdi
Belkide bir zamandı
Belkide bir an..