Yoksunluğun şiiri Şiiri - Pınar Karan

Ben her gece seni sevdiğimi itiraf,
Sana da beni sevdiğini iftira ediyorum.
Bir bakışını bahane ediyorum kendime
Bir gülüşüne saklıyorum umudumu.
Keşmekeşin içinde bir menekşe açıyor,
Hüzünlerin buğusuna ismini yazıyorum.
Boğazdan gemiler geçiyor.
Bizi yolcu ediyorum bir başka diyara.
Biz diyebilmek zor.
Ama içimden geliyor.
Biz derken,
Binlerce biz yankılanıyor gönlümün duvalarında.
Bizlerce gizli özne şiirlerimin arasında.
Küsüyor kalp atışım söylemeyi unutunca.
Gündüzler dalgalı deniz,
Geceler ayın şavkı,
Ve sensiz olduğumun ıspatı
Sen yoksun
Ben senden yoksun
Her gece seni sevdiğimi itiraf,
Sana da beni sevdiğini iftira ediyorum.