acılarımı yüklenenmeyen bu kentin sokaklarını
arşınlasamda gün boyu,
ne yol biliyorum ne de iz...
şaşırıyorum yolumu,
terkettiğim o kenti hatırladığım zamanlar!
ki o kenti unutturacak
hiç birşeyim yok bu kentte.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta