acılarımı yüklenenmeyen bu kentin sokaklarını
arşınlasamda gün boyu,
ne yol biliyorum ne de iz...
şaşırıyorum yolumu,
terkettiğim o kenti hatırladığım zamanlar!
ki o kenti unutturacak
hiç birşeyim yok bu kentte.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta