Yoksunluğu taktı kolumuza yoksulluk...

Az kalmıştı işe girecektim
Evleneceğimiz parayı denkleştirince
Osman abi ve Neriman ablayla istemeye gelecektik seni
Annen ters-ters bakmasın diye
Lokumu en iyisinden alacaktım
Sonra gücümüz yettiğince bir ev tutacaktık
Sahilde
Çocuklarımız olacaktı boy-boy
Hepside sana benzeyecekti
Ağlayacaktık gün boyu sarılıp birbirimize…

Ama olmadı
Param yoktu
Annen zenginin birine verdi seni
Yıktı masmavi umutlarımızı
Yoksunluğu taktı kolumuza yoksulluk

Çaldılar tenimden senin kokunu
Sesini sanki kavanoza hapsettiler
Bakkal rızanın önünden geçişini engellediler….