Şöyle bir terennüm belirdi bende
Seğrir her azalarım bu naçiz tende
Ecel bizi bulacak bilinmeyen yerde
Geliş gidiş bileti artık cebine konmuş
Uyanış olur mu artık ruhsuz bedende
Ölüm hakkın emridir gidecek yoldu
Ecel geldi bir eşi diğerinden aldı
İşte kalan eş için bu kıyamet oldu
Yer bulursun cennetin yüksek katında
Uyandım bir sabah yoksun yanımda
Seni rabbimin emri elimden aldı
Gönlümü dipsiz bir deryaya saldı
Sen gittin de eşin pek mahzun kaldı
Ter kokuna muhtacım koksun yanımda
Uyur uyanırımda sen yoksun yanımda
Bazen niza eder bazen gülerdik
Bazen birbirimizi biraz üzerdik
Bazen de el ele kırda gezerdik
Sesin duyulmuyor hiç kulağımda
Uyur uyanırımda yoksun yanımda
Rabbim yalnızlığı bize vermesin
Hiç kimse eşinden ayrı kalmasın
İnsan yalan dünyaya esir olmasın
Dert ortağımdın benim her yaşamımda
Uyur uyanırımda sen yoksun yanımda
Nefesini ensemde duyar gibiyim
Söyleşmek isterim susar gibiyim
Ben sanki uykuda gezer gibiyim
Ararım seni evimizin her odasında
Uyur uyanırımda yoksun yanımda
Sanki bahçemizde sen gezer gibisin
Meltemle şu gönlüme eser gibisin
Etme etme Şair İsmail ini üzer gibisin
Beklerim her sabah sofra başında
Sağa sola bakarım da yoksun yanımda
İsmail Detseli 02 Haziran 2005 ev
İsmail DetseliKayıt Tarihi : 6.4.2009 16:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!